1 Պօղոս Յիսուս Քրիստոսի առաքեալ ա մեր Փրկիչ Աստուծոյ եւ Յիսուս Քրիստոսի՝ բ մեր յոյսին գ հրամանովը. 2 դ Տիմոթէոս՝ սիրելի որդուս՝ հաւատքով, ե շնորհք, ողորմութիւն եւ խաղաղութիւն լինի Աստուած մեր Հօրիցը եւ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսիցը։
3 Ինչպէս որ աղաչեցի քեզ, որ Եփեսոսումը մնաս զ Մակեդոնիա գնալիս, է որ պատուիրես ոմանց որ օտար ուսմունք չ’սովորեցնեն. 4 ը Եւ մտիկ չ’տան առասպելների եւ ազգահամարների, որ վերջ չ’ունին, թ որ աւելի վիճաբանութիւններ են գրգռում, քան թէ Աստուծոյ շինութիւնը հաւատքով։ 5 ժ Իսկ պատուիրանքի վախճանը սէրն է ի սուրբ սրտից, եւ բարի խղճմտանքով, եւ անկեղծ հաւատքից. 6 Որոնցից ոմանք խոտորելով լ ունայն խօսքերի ետեւից գնացին, 7 Կամենում են օրէնքի վարդապետ լինել, խ եւ իրանք չեն իմանում ոչ այն որ խօսում են, եւ ոչ էլ այն բաները որ պնդում են։ 8 ծ Եւ գիտենք որ օրէնքը բարի է, եթէ մէկն օրինաւորապէս գործածէ նորան, 9 կ Սա իմանալով, որ արդարին օրէնք չ’կայ, այլ անօրէններին եւ անհնազանդներին, ամբարիշտներին, եւ մեղաւորներին, անսուրբներին, եւ պիղծերին, հայրասպաններին, եւ մայրասպաններին, մարդասպաններին, 10 Պոռնիկներին, արուագէտներին, մարդագողներին, սուտ ասողներին, սուտ երդում անողներին. հ եւ եթէ ուրիշ ինչ հակառակ է ողջամիտ վարդապետութեանը, 11 ձ Երանելի Աստուծոյ փառաւոր աւետարանի համեմատ, ղ որն ինձ հաւատացուեցաւ։ 12 Եւ շնորհակալ եմ ինձ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսումը ճ զօրացնողիցը, մ որ ինձ հաւատարիմ համարեց եւ յ սպասաւորութեան մէջ դրաւ, 13 ն Որ առաջուց հայհոյիչ եւ հալածող եւ թշնամանող էի, բայց ողորմութիւն գտայ, շ որովհետեւ չ’գիտենալով էի գործում անհաւատութիւնով։ 14 Բայց էլ աւելի շատ եղաւ ո մեր Տիրոջ շնորհքը չ հաւատքով եւ պ սիրով որ Քրիստոս Յիսուսումն է։ 15 Ճշմարիտ է ջ այս խօսքը եւ ամեն ընդունելութեան արժանի, ռ որ Քրիստոս Յիսուսն աշխարհք եկաւ մեղաւորները փրկելու, որոնց առաջինը ես եմ։ 16 Սակայն նորա համար ս ողորմութիւն գտայ, որ Յիսուս Քրիստոսը առաջ ինձանում ցոյց տայ բոլոր երկայնմտութիւնը՝ օրինակ լինելու նորանց, որ պիտի հաւատան նորան յաւիտենական կեանքի համար։ 17 վ Բայց յաւիտենից Թագաւորին, այն տ անեղծին եւ ր աներեւոյթին, այն ց մէկ Աստուծուն լինի պատիւ եւ ւ փառք յաւիտեանս յաւիտենից. Ամէն։
18 փ Այս պատուիրանքն աւանդում եմ քեզ, Տիմոթէոս որդեակ, առաջուց ք քեզ վերայ եղած մարգարէութիւնների պէս, որ նորանցով պատերազմիս օ բարի պատերազմը. 19 ֆ Ունենալով հաւատք եւ բարի խղճմտանք, որ մի քանիսը դէն գցելով հաւատքումը և նաւակոծութիւն քաշեցին. 20 Որոնցից են ա Հիմենոսը եւ բ Աղեքսանդրոսը, գ որոնց մատնեցի սատանային դ որ խրատուին չ’հայհոյել։
Ա Տիմոթեոս 1